ISO w branży motoryzacyjnej

Przemysł motoryzacyjny wg PAIZ jest drugim co do wielkości sektorem gospodarki w Polsce. Nie tylko producenci samochodów mają swoje fabryki w Polsce, ale i producenci części do samochodów. Właśnie dla takich podmiotów została stworzona specyfikacja techniczna ISO TS 16949, która kierowana jest do producentów wyrobów i części do samochodów osobowych, ciężarowych i autobusów, motocykli oraz wykonawców tychże usług dla przemysłu motoryzacyjnego.

Jednym słowem firmy wytwarzające części produkcyjne lub serwisowe dla branży motoryzacyjnej powinny, a nawet muszą, działać w zgodzie z ową specyfikacją techniczną.

Co ciekawe, poprzeczka dla starających się o certyfikat jest ustawiona wysoko. Producent musi najpierw wdrożyć system jakości w oparciu o ISO TS 16949, a następnie złożyć wniosek o przeprowadzenie audytu. Jednak może to nastąpić dopiero po upływie 12 miesięcy od daty wdrożenia systemu zarządzania jakością.

Z drugiej strony firmy, które wdrożyły system działania zgody z ISO/TS 16949:2009, mogą liczyć na intensyfikację współpracy z producentami pojazdów na całym świecie.

Celem normy jest wyeliminowanie potrzeby wielokrotnych certyfikacji dla spełnienia wymagań klienta i ujednolicenie standardów świadczonych usług i powstających produktów, z ukierunkowaniem na zapobieganie wadom oraz redukcję odchyleń, a także ograniczanie wyrobów niezgodnych.

Specyfikacja Techniczna ISO/TS 16949:2009, określa poszerzone względem normy ISO 9001 wymagania wobec systemu jakości w przemyśle motoryzacyjnym. Reguluje aspekty działania zakładów motoryzacyjnych w zakresie projektowania i opracowania produktu lub usługi, produkcji oraz montażu i serwisu produktów motoryzacyjnych, a także określa zasady przygotowania dokumentacji technicznej, planowania jakości, zakupów, analizy systemów pomiarowych, badania wyrobów które nie spełniają wymagań, również sposoby i zasady przeprowadzania audytów.

Także w wypadku tej normy przedsiębiorcy mogą zdecydować się na samodzielne wdrożenie lub na współpracę z zewnętrzną firmą konsultingową. Jak pokazują badania, w każdym z tych przypadków spotkają się z typowymi przeszkodami w czasie wdrożenia, czyli brakiem zaangażowania ze strony kadry kierowniczej, brakiem zaangażowania pracowników, nie przestrzeganiem przez pracowników zasad działania systemu.